Przerost gruczołu krokowego jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób urologicznych u mężczyzn powyżej 50. roku życia. Chociaż stan ten nie jest związany ze zmianami nowotworowymi i nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla życia, objawy towarzyszące przerostu prostaty mogą znacząco wpływać na jakość życia pacjenta powodując dyskomfort i utrudniając codzienne funkcjonowanie.

Z czym dokładnie wiąże się przerostgruczołu krokowego? Jakie są jego przyczyny i objawy? Z jakich metod leczenia mogą korzystać pacjenci?

Co to jest przerost gruczołu krokowego?

Przerost gruczołu krokowego, znany także pod nazwą benigna hiperplazja prostaty (BPH), jest stanem, w którym dochodzi do niezłośliwego powiększenia gruczołu krokowego. Jest zjawiskiem naturalnym, które towarzyszy procesowi starzenia się organizmu i nie jest bezpośrednio związany z rakiem prostaty.

Prostata zaczyna się powiększać zazwyczaj po 40. roku życia, ale symptomy zwykle stają się zauważalne dopiero po 50. roku życia. Uważa się, że u podłoża przerostu prostaty leżą zmiany hormonalne, do jakich dochodzi w organizmie wraz z wiekiem.

Przyczyny przerostu gruczołu krokowego

Jak już wcześniej wzmiankowaliśmy, za jeden z głównych czynnikówprzyczyniających się do przerostu gruczołu krokowego uważa się zmiany hormonalne. Wraz z wiekiem, poziom testosteronu w organizmie mężczyzny zaczyna stopniowo spadać, podczas gdy poziom estrogenów może wzrastać. To prowadzi do zmiany równowagi hormonalnej i powiększenia prostaty. Wzrost tkanki prostaty może być też częściowo spowodowany działaniem dihydrotestosteronu (DHT), aktywnego metabolitu testosteronu, który stymuluje wzrost komórek prostaty.

Ponadto, uważa się, że przerost prostaty może być warunkowany genetycznie. Mężczyźni, których krewni pierwszego stopnia (ojciec, bracia) cierpieli na przerost prostaty mogą być bardziej podatni na zachorowanie. Geny mogą wpływać na sposób reagowania organizmu na zmiany hormonalne, a także na ogólną wrażliwość tkanki na hormony i inne czynniki. Ważną rolę w profilaktyce przerostu gruczołu krokowego odgrywa także styl życia. Badania wskazują, że dieta bogata w warzywa i owoce, szczególnie te zawierające dużą ilość błonnika, może pomóc w zapobieganiu lub opóźnianiu rozwoju przerostu.

Objawy przerostu gruczołu krokowego

Typowe symptomy przerostu gruczołu krokowego wynikają głównie z ucisku powiększonej prostaty na cewkę moczową. Zalicza się do nich:

  • trudności w rozpoczęciu mikcji,
  • słaby strumień moczu,
  • częste oddawanie moczu,
  • nagłe, silne parcie na mocz,
  • uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza.

 Rzadziej mężczyźni z przerostem prostaty doświadczają:

  • powtarzających się zakażeń dróg moczowych (mogą być powodowane zatrzymywaniem się moczu w pęcherzu),
  • krwi w moczu,
  • dolegliwości bólowych podczas oddawania moczu.

Leczenie przerostu gruczołu krokowego

Leczenie przerostu gruczołu krokowego obejmuje różnorodne metody – od farmakologicznych po interwencje chirurgiczne. Metodę leczenia dobiera się indywidualnie zależnie od stopnia zaawansowania choroby i indywidualnych potrzeb pacjenta. Często pierwszym krokiem jest leczenie farmakologiczne. Podawane leki mogą znacząco złagodzić objawy i tym samym poprawić komfort życia pacjenta. Gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanych rezultatów lub gdy objawy są bardziej zaawansowane rozważyć należy opcje chirurgiczne.

Leczenie chirurgiczne obejmuje zabiegi, takie jak:

  • transuretralna resekcja prostaty (TURP) – jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów, podczas którego chirurgicznie usuwa się część prostaty, aby złagodzić ucisk na cewkę moczową,
  • transuretralna incyzja prostaty (TUIP) – zabieg polegający na nacięciu prostaty, co zwiększa przepustowość cewki moczowej,
  • terapia laserowa – zabieg polegający na waporyzacji przerośniętej tkanki prostaty.