Laparoskopowe usunięcie prostaty (radykalna prostatektomia laparoskopowa) to zabieg, którego celem jest usunięcie całego gruczołu krokowego (stercza) oraz, w uzasadnionych przypadkach, węzłów chłonnych przez kilka niewielkich nacięć na skórze brzucha. Metoda laparoskopowa charakteryzuje się ograniczonym stopniem ingerencji w ciało pacjenta, co znacząco ogranicza ryzyko wystąpienia powikłań i skraca czas rekonwalescencji po zabiegu. Pacjenci po zabiegu laparoskopowym doświadczają niewielkich dolegliwości bólowych, a wykonywanie codziennych czynności nie nastręcza im trudności już na dwa do trzech dni po prostatektomii.
Mając na uwadze zdrowie i komfort pacjenta w trakcie leczenia onkologicznego lekarze znacznie częściej skłaniają się ku zabiegom laparoskopowym niż klasycznym (otwartym). Jednym z warunków zakwalifikowania się do takiego zabiegu jest odpowiednio wczesne wykrycie i zdiagnozowanie zmian nowotworowych. Laparoskopowe usunięcie prostaty przeprowadza się w sytuacjach, kiedy choroba jest ograniczona do narządu lub zaawansowana miejscowo, ale bez przerzutów.
W poniższym artykule przedstawimy przebieg laparoskopowego usunięcia prostaty i odpowiemy na pytanie o to, kto może skorzystać z tej formy leczenia. Alternatywą dla tradycyjnego zabiegu laparoskopowego jest zabieg w asyście systemu da Vinci bądź Versius. Metoda ta jest często charakteryzowana jako trzeci ze sposobów leczenia raka stercza, przy czym co do zasady operacje robotem da Vinci i Versius przeprowadzane są na takich samych zasadach, jak leczenie laparoskopowe.
Jak przebiega laparoskopowe usunięcie prostaty?
Celem laparoskopowego usunięcia prostaty jest zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby. Jak już wspomnieliśmy w trakcie zabiegu usunięciu podlega cały gruczoł krokowy, a niekiedy również węzły chłonne.
Laparoskopię wykonuje się przez klika niewielkich nacięć na skórze brzucha pacjenta, przez które do jamy brzusznej wprowadzane są kamera laparoskopowa oraz inne instrumenty chirurgiczne. Zabieg jest wykonywany z oszczędzeniem struktur nerwowo-naczyniowych odpowiedzialnych za erekcję. W rezultacie pacjent nie doznaje uszczerbku na jakości życia seksualnego.
Zabieg laparoskopowy zazwyczaj trwa od 2 do 3 godzin. Mimo relatywnie niewielkiej ingerencji w ciało przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym. To poprawia komfort pacjenta i ułatwia chirurgowi przeprowadzenie leczenia. Podczas zabiegu do pęcherza wprowadzany jest cewnik, który pozostaje na swoim miejscu jeszcze przez pewien czas po zabiegu – to zależy od ogólnej kondycji pacjenta bezpośrednio po wybudzeniu z narkozy oraz innych czynników indywidualnych. W większości przypadków pacjenci operowani metodą laparoskopową są wypisywani do domu po dwóch lub trzech dniach po zabiegu.
Kto może skorzystać z zalet zabiegu laparoskopowego?
Laparoskopowe usunięcie prostaty może być przeprowadzone w przypadku pacjentów z nowotworem ograniczonym do narządu lub zaawansowanym miejscowo. Przerzuty do kośćca oraz narządów miękkich stanowią przeciwwskazanie do zabiegu laparoskopowego. Niemal wszyscy pacjenci zakwalifikowani do prostatektomii klasycznej mogą rozważać wykonanie zabiegu metodą laparoskopową.
