Perspektywa poddania się operacji prostaty może wydawać się stresująca, jednak nowoczesne metody leczenia i postęp w rozwoju technik chirurgicznych znacząco poprawiają bezpieczeństwo i efektywność zabiegu, jednocześnie ograniczając stopień ingerencji w ciało pacjenta.
Jak przebiega operacja prostaty? Zapoznaj się z popularnymi technikami operacyjnymi i sprawdź, jak będzie przebiegał zabieg, któremu zostaniesz poddany.
Rodzaje operacji prostaty
Operacje prostaty różnią się ze względu na metodę, inwazyjność oraz zakres usunięcia tkanki. Na tej podstawie możemy wyróżnić m.in.:
- prostatektomię radykalną – to najbardziej inwazyjna forma operacji, polegająca na całkowitym usunięciu prostaty oraz przylegających do niej struktur, takich jak pęcherzyki nasienne i część przewodów nasiennych; prostatektomię radykalną przeprowadza się na ogół metodą klasyczną chirurgii otwartej;
- transuretralną resekcję prostaty – to metoda polegająca na wstawieniu przez cewkę moczową specjalnego instrumentu, który usuwa tylko nadmiar tkanki prostaty, nie naruszając całego gruczołu;
- prostatektomię laparoskopową – to metoda ograniczająca ingerencję w ciało pacjenta do małych nacięć; dzięki zaawansowanym narzędziom chirurgicznym lekarz może usunąć prostatę z ograniczeniem uszkodzenia otaczających tkanek do absolutnego minimum;
- prostatektomię w asyście robota chirurgicznego – to metoda operacyjna wykorzystująca zaawansowany system robotyczny, który zwiększa precyzję i kontrolę chirurga nad przebiegiem zabiegu; zabieg w asyście robota ogranicza ryzyko powikłań i skraca okres rekonwalescencji.
Przebieg zabiegu operacyjnego prostaty
Przed zabiegiem operacyjnym pacjenta poddaje się serii badań, których celem jest ocena jego ogólnego stanu zdrowia oraz wykluczenie przeciwskazań do przeprowadzenia zabiegu wybraną metodą. Ponadto, pacjent otrzymuje szczegółowe instrukcje dotyczące przygotowania się do operacji.
Operację prostaty wykonuje się w znieczuleniu ogólnym lub rdzeniowym. Zakres znieczulenia jest odbierany indywidualnie w zależności od rodzaju operacji i stanu zdrowia pacjenta. W przypadku znieczulenia ogólnego pacjent pozostaje nieprzytomny przez cały czas trwania zabiegu. Pacjenci w znieczuleniu rdzeniowym pozostają przytomni podczas operacji. Znieczuleniu poddaje się dolną część ciała, od pasa w dół.
Dostęp chirurgiczny
Chirurg w celu przeprowadzenia zabiegu musi uzyskać odpowiedni dostęp do zmienionej chorobowo tkanki prostaty. Metoda dostępu zależy od typu operacji. W przypadku transuretralnej resekcji prostaty, dostęp chirurgiczny jest uzyskiwany przez cewkę moczową, co eliminuje potrzebę nacinania skóry. Chirurg używa resektoskopu, który jest długim, cienkim instrumentem z kamerą na końcu oraz pętlą elektryczną, która pozwala na precyzyjne usunięcie nadmiaru tkanki prostaty. Ta technika minimalizuje ból i czas rekonwalescencji, co jest znaczącą zaletą dla pacjenta.
W prostatektomii laparoskopowej dostęp jest realizowany poprzez kilka małych nacięć w dolnej części brzucha. Przez nacięcia wprowadza się narzędzia chirurgiczne oraz umożliwiający obserwację wnętrza ciała laparoskop. Laparoskopia oferuje mniejsze ryzyko komplikacji pooperacyjnych i krótszy czas gojenia w porównaniu do otwartych operacji brzusznych, ponieważ powoduje mniejsze uszkodzenia tkanek. Podobnego dostępu wymaga prostatektomia robotyczna. W tradycyjnej prostatektomii otwartej uzyskanie dostępu wymaga przeprowadzenia nacięcia w dolnej części brzucha, które daje chirurgowi bezpośredni dostęp do prostaty. Ta metoda jest często stosowana w przypadkach, gdy prostata jest znacznie powiększona, istnieje ryzyko dodatkowych komplikacji, lub w sytuacjach, kiedy inne metody są niewskazane
